Charities

De Camping

Fanclub sites

Gewoon grappig

Hun eerste platencontract

De BSB moesten aan een platencontract zien te komen. Daar draaide het om. Zoals gewoonlijk gingen Lou en de Wrights met een positief gevoel aan de slag, zelfs zij waren hoogst verbaasd over de reacties van de platenindustrie. Omdat ze echter over de juiste contacten beschikten hoefden ze niet in de rij met al die andere dromers aan te sluiten, De a-capellastijl van de jongens was hun visitekaartje en dus zouden ze waarschijnlijk een grote kans maken als ze live zongen. Het hielp echter maar weinig. De jongens, Lou en de Wrights werden met beleefd enthousiasme begroet om daarna met valse beloftes weer snel te worden weggebonjourd. Het was een schok. Eén platenmaatschappij leek wel geïnteresseerd te zijn, Mercury Records. Dave McPherson bezocht een optreden en werd meteen fan. Hij haalde zijn bazen over en er kwam een a-capellaoptreden op kantoor. Het was een doorslaand succes en met de reactie van de baas was het ondertekenen van het platencontract nu nog maar een formaliteit. De jongens kregen al meteen visioenen van hun eerste single, daarna een cd en een Amerikaanse tournee. Er werden contracten opgesteld die vervolgens door verschillende juristen onder de loep werden genomen. Maar opeens werd de zaak afgebroken. Mercury liet de groep vallen als een baksteen. De Backstreet Boys slikten de teleurstelling weg en bleven doorgaan. De platenmaatschappij waar Michael Jackson een contract had, toonde belangstelling. Ook nu weer leek alles weer op rolletjes te gaan, maar omdat Michael Jackson beschuldigd werd van kindermisbruik verdween de BSB-deal naar de achtergrond om vervolgens in het niets te verdwijnen, opnieuw een enorme teleurstelling. In 1994 was er weer een grote kans toen Jeff Fenster en David Renzer van Zomba / Jive Records in Cleveland, Ohio, een optreden bijwoonden. Al snel daarna hadden Barry Weiss en Fenster een gesprek met Dave McPherson, die nu voor Jive Records werkte, en besloten de groep te contracteren. Voor de jongens zelf was het contract een enorme opluchting, maar ook het begin van het zwoegen en zweten. De BSB zouden eerst in heel de Verenigde Staten een flinke schare fans veroveren, daarna konden ze pas de studio in. Daarna was het beter dat de Backstreet Boys rustig aan hun ontwikkeling konden werken. De groep was nog tamelijk puur en had meer tijd nodig om een eigen image en act te ontwikkelen. Zodra de grote doorbraak daar was, moest de groep zo professioneel mogelijk zijn. En dus werd er een heel jaar voor uitgetrokken. Brian keerde eventjes terug op zijn middelbare school om eindexamen te doen en slaagde, hetzelfde geldt voor Howie. Later zouden ook AJ en Nick hun diploma halen. Naarmate hun podiumact goed verliep en hun stemmen steeds mooier met elkaar versmolten, begon het harde werk te lonen. Ze traden nu niet meer in scholen en clubs op maar als voorprogramma van beroemde groepen.

Menu

More Music :

Nick Carter 's solocarière

Officieel

Online shopping

feedid = "231463"; feeditems = "10"; feedstyle = "u"; feedurl = "http%3A%2F%2Fwinkel.punt.nl%2Fscript%2Frss.php";

Opname studios

- The Location Stockholm (tip) - Polar Studio's Stockholm - Parc Studio 's Orlando - Battery Studio 's New York

Oprichting

OprichtingDe Backstreet Boys werden ontdekt door fraudeur Lou Pearlman, wiens idee het was om een eigen jongensgroep op te richten zoals New Kids on the Block. De financiering van de perfectionering en marketing van de band gebeurde met geld afkomstig van een enorme fraude (zonder dat iemand zich hiervan bewust was, overigens). Het ingehuurde managers-koppel Donna en Johnny Wright maakte de Backstreet Boys en *NSYNC tot wereldsuccessen, maar zij werden hierna door Pearlman gedumpt en financieel benadeeld. Bij zijn zoektocht naar de geschikte kandidaten, in 1991, doorzocht hij de archieven van het Civic Theatre met daarin duizenden foto's en cv's van jonge talenten; hierdoor werden de eerste twee leden, Howie Dorough (19) en AJ McLean (14), gevonden. Via een serie audities werd uiteindelijk Nick Carter bij de andere twee gevoegd, met 12 jaar de jongste van de groep. Ook Kevin Richardson (21) deed auditie en bood aan om ook zijn neef Brian Littrell mee te laten doen. Via een telefoongesprek werd Littrell benaderd en na zijn instemming was de groep met vijf leden compleet. De eerste weken repeteerde de groep in een hangar en in een dansstudio, maar dat zorgde voor problemen: vier jongens woonden in verschillende delen van Kissimmee en Orlando en Nick woonde in Tampa. Omdat de grote afstanden veel tijd in beslag namen, zocht Lou naar een oplossing. Hij huurde een huis met twee slaapkamers in Kissimmee waar de groep kon oefenen. Deze plek was voor iedereen goed bereikbaar en om niet steeds heen en weer te moeten reizen, bleef Nick geregeld overnachten. Al snel groeide het huis uit tot een multifunctioneel gebouw: het was nu een kantoor, zanginstituut, school en motel. De garage werd omgebouwd tot een dansstudio met wandspiegels en een houten vloer. Zang stond in deze dagen nog centraal, omdat geen van de jongens een instrument bespeelde. Eigen nummers hadden ze nog niet, dus zongen ze liedjes van Boyz II Men, Shai en van New Kids on the Block. Tijdens een van hun traditionele etentjes met Lou kreeg de groep hun naam. Tegenover het restaurant waar ze zaten was een markt met de naam "Backstreet Market". Hier hingen vaak kinderen uit de buurt rond. Omdat de groep "Backstreet" alleen te kort vond, werd na gezamenlijk overleg besloten als de "Backstreet Boys" op te gaan treden. Hoewel de eerste maanden vermoeiend waren, zette iedereen zich in en uiteindelijk wist Scott Hoekstra hun allereerste optreden te regelen in Fashion Square Mall. Daarna volgden optredens voor de lokale televisie, in Disney World, nachtclubs en restaurants. Na de eerste maanden van 1993 had de groep al tientallen kleine optredens op hun naam staan.

Populaire sites

Producers